Хүүшээ, бас нэг мөрөөдөл минь биелчихсэн байгаан байна шүү. Яагаад бичихээ мартаж орхивоо. Энэ болбоос: би анагаахын сургуульд орох үеээс нэгэн зүйлийг хараад мөрөөдөж эхэлсэн юм. Хажуугаар нь явах бүртээ харж, өөрийгөө дандаа гэж худлаа ярихгүйээ, ихэнхдээ зоригжуулдаг, түүнээс урам авдаг байлаа. Биелнэ гэсэн итгэлгүй, зүрх хүрэхгүй байсан ч заавал хараад өнгөрдөг байсын. Тэгсэн гэв гэнэт л боломж өөрөө урсаад ороод ирсэн. Үнэхээр гайхалтай.
Азтай тохиолдол гэж үнэхээр байдаг, гэхдээ хүн азтай байх уу эзтэй байх уу гэдгээ өөрөө чиглүүлдэг юм шигээ.
Азтай тохиолдол гэж үнэхээр байдаг, гэхдээ хүн азтай байх уу эзтэй байх уу гэдгээ өөрөө чиглүүлдэг юм шигээ.
0 comments:
Post a Comment