Хүнд цүнх үүрсээр залхаж байна. Хаа ч явсан шуудай үүрч явсаар Квазимодогиин төрөл гэж хэлэгдэх дээрээ тулаад байгаа. Хүнд цүнх үүрэх нь нэг ёсны дон болчихсон ч юм уу. Жаахан хөнгөхөн санагдаад байвал газраас хэдэн чулуу аваад нэмчихэж байнашд, хэхэ. За тэр нь ч арай юу юм, нээрэнгээсээ жаахан хөнгөхөн байх юм бол заавал хэдэн юм нэмж хийдэг зуршилтай болчихжээ. Нэг их гийгүүлэхгүй юм байж, нээх хүнд цүнхтэй. Хүн харахад бөөн дэвтэр ном барьсан хэнхэг амьтан. Бас болоогүй ээ нэг нүдний шил олоод зүүчихсэн гэжуугаа. Төсөөлж байна уу. Аахан, тэр чинь би дээ.
Бага байхад аравтын бидоноор ус аваад , нэг тахийсан нөхөр тахийсаар харьдаг байсын, одоо яаг тиймээрээ гадуур явжээнэ гэвэл яахуу. Одоо яахуу дээ тээ?
Saturday, November 14, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment