H1N1 вирусын гаралтай ханиад Монголд дуулдаад нэлээн хэдэн долоо хоног өнгөрч байна. Чихтэй, нүдтэй, амтай болгон л мэдэх болсон тул өөрийн амьдралд үүсээд байгаа зүйлээ бичсэн нь дээр байх. Энэ хугацаанд миний бие өртчихөлгүй, эрүүл саруул байгаа тул өөрийн биедээ баярлалаа гээд хэлчихье. Гэхдээ мөхөс оюутан миний амьдралд хөөрхөөн нөлөөгөө үзүүлээд амжсаан. Цаашид ч үргэлжлэх байх. Юу гэвээс:
За маскнаас эхэлхүү дээ. Маск зүүх хэцүү, зүүхгүй байх хэцүү. Зүүхээр адаглаад одоо дэлдэн чихтэй болж байнашд. За тэр дэлдэн ч яахуу эрүүл саруул байжээвэл.
Бас нэг хөгтэй юм болсоон. Нэг эмнэлэг дээр дадлага хийж хийж хамгийн сүүлийн өдөр явах болсон чинь эмч маань: чи нэг маскаа ав даа хө, чамайг дараа харуул танихгүй юм байна гэж авчына. Нээрээ бодоод байсан чинь үерхэлдээ үнэнч гэдэг шиг маскандаа үнэнч хүн чинь ганц ч өдөр бүтэн нүүрээ харуулаагүйн байна лээ. Царай муутай хүнд харин ч зүгээр юм уу. :) Ганган хүнд гархи садаа, царай муутай хүнд маск нэмэр гээд зохиочуул яадгийн.
Тэгсэн сургууль дээрээ ирлээ. Оюутан бид чинь аюгүй идэвхтэй, юм сурах хүсэл зориг нь оргилж байдгийн болохоор сурсаар л явна. Амарчих юм бол хамаг юм хойшлоод хэцүү юм болно. Тэгээд ч бас улсын бодлого байгаа байх. Над шиг хөдөөний хэдэн оюутнууд харих болоод бөөн ханиад тараана гэсэн сэжигтэй тул амрааж болохгүй л дээ. За амрах гээд хүссэн хүн ч цаана чинь алга, хамгийн гол нь бид нар дадлага хийж болохгүй, танхимийн хичээл 2 цагаар орох сурагтай. Ханиад үргэлжлээд байвал бид нар сурах гэж сайхан хулхины юм болохнээ. Угаасаа хулхи дээрээ улам хулхи болохоор яанаа. Тэгсэнээс амарсан нь ч дээр юм уу...
Нэг иймэрхүү ая дантай юм болоод байгаам.
Ингэхэд хүмүүсээ маскаа зүүгээчээ, хаана ч явсан зүү. Цүнхэндээ арваад маск аваад хийчих яадгийн, эрүүл л байжээвэл хэдэн маск сольсон ч яахав дээ, тийм үү?
Бас нэг хөгтэй юм болсоон. Нэг эмнэлэг дээр дадлага хийж хийж хамгийн сүүлийн өдөр явах болсон чинь эмч маань: чи нэг маскаа ав даа хө, чамайг дараа харуул танихгүй юм байна гэж авчына. Нээрээ бодоод байсан чинь үерхэлдээ үнэнч гэдэг шиг маскандаа үнэнч хүн чинь ганц ч өдөр бүтэн нүүрээ харуулаагүйн байна лээ. Царай муутай хүнд харин ч зүгээр юм уу. :) Ганган хүнд гархи садаа, царай муутай хүнд маск нэмэр гээд зохиочуул яадгийн.
Тэгсэн сургууль дээрээ ирлээ. Оюутан бид чинь аюгүй идэвхтэй, юм сурах хүсэл зориг нь оргилж байдгийн болохоор сурсаар л явна. Амарчих юм бол хамаг юм хойшлоод хэцүү юм болно. Тэгээд ч бас улсын бодлого байгаа байх. Над шиг хөдөөний хэдэн оюутнууд харих болоод бөөн ханиад тараана гэсэн сэжигтэй тул амрааж болохгүй л дээ. За амрах гээд хүссэн хүн ч цаана чинь алга, хамгийн гол нь бид нар дадлага хийж болохгүй, танхимийн хичээл 2 цагаар орох сурагтай. Ханиад үргэлжлээд байвал бид нар сурах гэж сайхан хулхины юм болохнээ. Угаасаа хулхи дээрээ улам хулхи болохоор яанаа. Тэгсэнээс амарсан нь ч дээр юм уу...
Нэг иймэрхүү ая дантай юм болоод байгаам.
Ингэхэд хүмүүсээ маскаа зүүгээчээ, хаана ч явсан зүү. Цүнхэндээ арваад маск аваад хийчих яадгийн, эрүүл л байжээвэл хэдэн маск сольсон ч яахав дээ, тийм үү?
0 comments:
Post a Comment